Friday, November 29, 2013

અમેરિકન ઘરમાં



| મુંબઈ સમાચાર | ઉત્સવ સપ્લીમેન્ટ | લાતની લાત ને વાતની વાત |૨૪-૧૧-૨૦૧૩ | અધીર અમદાવાદી |

ચોવીસ કલાક લાંબી વિમાનની મુસાફરી પૂરી કરી તમે  અમેરિકા ઉતરો અને કોઈ તમને ઘેર લઈ જાય એટલે તમને આશ્ચર્ય ઉપર આશ્ચર્ય મળે. સૌથી પહેલા તો તમારી એન્ટ્રી જ ગેરેજમાંથી પડે! કોઈ જેમ્સ બોન્ડના મૂવીની જેમ જ! તમને ખબર પણ ના પડે કે તમે યજમાનના ઘરમાં ઓલરેડી ઘૂસી ગયા. હા, ઠંડી અને બરફ પડવાને લીધે લગભગ જેના પોતાના ઘર હોય તેવા લોકો તો ગેરેજ ધરાવતા હોય જે રીમોટ કન્ટ્રોલથી ખુલે. ગેરેજનો દરવાજો ખુલે એની સાથેસાથે આપણું મ્હોં પણ ખુલ્લું જ રહી જાય. નીચે ઉતરો એટલે ગરાજમાં ચારેબાજુ સામન દેખાય. ગાર્ડનિંગના અને હાઉસ કીપિંગના જાતજાતના ટુલ્સ હોય. પુરુષે જાતે કામ કરવાનું હોય એટલે ઘરમાં જાતજાતની વસ્તુઓ વસાવે. પણ વાત ગરાજમાંથી એન્ટ્રીની છે. દૂધવાળો, છાપાવાળો, ઇસ્ત્રીવાળો, કામવાળો, કચરાવાળો આવો કોઈ પણ વાળો કદી આવતો ન હોઈ મેઈન એન્ટ્રી ક્યાં છે એ ખબર પડતાં લગભગ અઠવાડિયું નીકળી જાય.

પ્લેનના સૂપ બાઉલ જેટલી સાઈઝના સિન્કમાં કોમ્પેક્ટકોગળા કર્યા હોય એટલે સૌથી પહેલાં બ્રશ યાદ આવે.હોસ્ટ તમારી મૂંઝવણ કળી જાય તો કહે કે નીચે હાફ વોશ રૂમ છે, ફ્રેશ થઈને આવો પછી ચાય-નાસ્તો કરીએ. ત્યારે આ હાફ વોશરુમ કઈ બાજુથી અડધી હશે એ વિચાર આવે. અંદર જાવ એટલે ખબર પડે કે અડધિયામાં કમોડ અને વોશબેઝિન દેખાય.ઇન શોર્ટ નહાવાની વ્યવસ્થા ન હોય, ફક્ત ધોવાની હોય એ હાફ વોશરૂમ!! નહાવા માટેબાથરૂમમાં બાથટબ બધે જ હોય, પણ એ બાથટબમાં ઉભા રહીને શાવર લેવાનો હોય. બાથરૂમમાં બાથટબ સિવાયનો બધો વિસ્તાર ડ્રાય હોય એટલે શાવર કર્ટન ટબની અંદરને રાખવા પડે. જો ભૂલમાં બહાર કાઢી નાખો તો પછી બે કલાકની મહેનત થાય એ બહાર રેલાયેલ શાવરનું પાણી લુછવામાં. નહાઈને બહાર નીકળો એટલે ઘરમાં જ્યાં હાથ નાખો ત્યાંથી બોડી લોશન કે મોઈશ્ચરાઈઝર નીકળે. નવા-સવા હોઈએ તો બોડી લોશનને બદલે શેમ્પુ કે કંડીશનર કે બીજું કશું ન ઘસાઈ જાય એનાં માટે બધી બોટલો ઉપાડી ઉપાડીને લેબલ વાંચવામાં ઘણો ટાઈમ પાસ થઈ જાય, ને બહાર કોઈને એમ થાય કે ‘આ ભાઈ કેટલાં ધીરા છે!’

સ્વાભાવિક છે કે ભારતમાં ઉછરેલ માણસ વિદેશમાં જાય તો સૌથી પહેલાં દેશની ચા યાદ કરે. એરલાઈનમાં અપાયેલ ચા ભાવતી હોય તેવા વિરલાઓને તો લિમ્કા બુક ઓફ રેકોર્ડઝ વાળા પણ શોધે છે, તેમ છતાં વર્ષોથી ફ્લાઈટમાં પાણી જેવી ચા હજુ પણ આપવામાં આવે છે. અમને ખબર છે કોક એમ મનમાં બોલશે કે એ ચાનો ટેસ્ટ ડેવલપ કરવો પડે, પણ પંદર વરસથી ટ્રાય કરવા છતાં ટેસ્ટ ડેવલપ ન થાય તો ચા પીવાનું છોડી તો ન દેવાય ને? એટલે જ અમેરિકા પહોંચેલઅમારા જેવો માનવ આખા દૂધની ચાનો આગ્રહ રાખે તે સ્વાભાવિક છે. પણ અહિં દૂધમાં ૦ ટકા ને ૨ ટકાને એવી જુદી જુદી ફેટના કારબા ફ્રીઝમાં ભરેલા પડ્યા હોય. ભલું હોય તો હોસ્ટ પૂછે પણ ખરા કે ફેટ ફ્રી કે ૨% દુધની બનાવું? પાછુ ચા સાથે ‘હવે તો અહિં બધું જ મળે છે’ એ સાબિત કરવા યજમાન તમને અમેરિકામાં પણ ખાખરા ખવડાવે! અને ત્યારે તમને ખાતરી થાય કે અમેરિકામાં પણ ઇન્ડિયાની માફક ઘાસ જેવા ટેસ્ટના ખાખરા મળે છે.

અમેરિકામાં લાંબો સમય રહો એટલે ત્યાંની પદ્ધતિ શીખી જવાય. ત્યાં સૌથી વધુ જો કોઈ આગ્રહ હોય તો સ્વચ્છતાનો. સ્વચ્છતામાં જો પ્રભુતાનો વાસ હોય તો આપણા તેત્રીસે તેત્રીસ કરોડ દેવી-દેવતા અમેરિકા જઈ વસે. ત્યાં એટલી ચોખ્ખાઈ. ઘરમાં જાત જાતના ક્લીનીંગ લીક્વીડ હોય. ભૂલેચૂકે તમે ઘરમાં પહેરવાના સ્લીપર પહેરી બહાર રોડ પર આંટો મારો તો તમારા હોસ્ટ એન્ટીબેકટેરિયલ વાઈપ્સથી સ્લીપરના તળિયા લૂછે.સ્લીપરને આટલી ઈજ્જત આપણે તો કોઈ દિવસ ન બક્ષી હોય! અન્ય એક નવાઈ પીવાના પાણીમાં જોવા મળે. ઠંડીમાં સ્વાભાવિક છે કે પાણી ફ્રીજનું ન પીવાનું હોય, તો પણ ત્યાંના લોકોની જેમ નળ પરથી ગ્લાસ ભરી તો લઈએ પણ પીવામાં ખચકાટ જરૂર થાય. જોકે બે દિવસમાં ખચકાટ દુર થઇ જાય. પણ આવી ટેવ પડી હોય પછી ઇન્ડિયા પાછા આવો તો ભારે પડે.

અમેરિકન ઘરો મોટે ભાગે બંગલા ટાઈપ હોય. પણ મોટે ભાગે આજુબાજુ ફેન્સીંગ ન હોય. સબ ભૂમિ રોબર્ટ કી. મકાનની બારીઓને પણ આપણી જેમ લોખંડની વેલ્ડેડ કે કોલેપ્સીબલ ગ્રીલ ન હોય. ગ્રાઉન્ડ ફ્લોર પર પણ કાચની બારીઓ જ હોય. આપણે ત્યાં તો એપાર્ટમેન્ટમાં ચોથા માળે રહેતો હોય એણે પણ આખી બાલ્કનીમાં ગ્રીલ નખાવી હોય. આ બતાવે છે કે અમેરિકામાં લોકો ઘરમાં દલ્લો છુપાવી નહિ રાખતા હોય. અથવા તો એમની પાસે દલ્લો હશે જ નહિ. અથવા તો લોકો ડોલર્સ ઉડાડી મારતા હશે. અથવા ત્યાં કાળાનાણાનું ચલણ નહિ હોય. એ જે હોય તે, પણ ત્યાંના લોકો મકાનની સિક્યોરીટી પોલીસ ભરોસે છોડીને ટેસથી સુઈ જાય. આપણે ત્યાં લોકોમાં પોલીસ ભરોસા કરતાં રામભરોસો વધારે.

અમેરિકામાં જાતે કરવાનો મહિમા બહુ. કપડા જાતે ધોવાના. વોશિંગ મશીનમાં. ઈસ્ત્રી પણ મોટે ભાગે જાતે કરવાની હોય, એમાં લોકો પોલીયેસ્ટરનાં કપડા પહેરતા શીખી જાય! વેન્ડિંગ મશીનમાંથી કોલ્ડ ડ્રીંકની બોટલ ડોલરની નોટો નાખી જાતે કાઢી લેવાની. સુપર માર્કેટમાં વસ્તુઓ જાતે લઇ લેવાની. એરપોર્ટ પર જાતે ચેક-ઇન કરવાનું. ઘરમાં કચરો પોતું પણ જાતે કરવાનું. મકાનની આજુબાજુ ઊગેલ ઘાસ પણ જાતે કાપવાનું. કારણ કે ત્યાં માણસ મળે, પણ મોંઘા પડે. એટલે મશીનોનો  ઉપયોગ વધારે. આપણે ત્યાં તો વસ્તી જ એટલી છે કે માણસોનો ઉપયોગ જ વધારે થાય છે! એટલે જ તો ભારત સરોગેટ મધર્સ કેપિટલ બનવા જઈ રહ્યું છે!

મોર્નિંગ વોકર્સનો ટ્રાફિક વધતાં લો ગાર્ડનમાં ટ્રાફિક માર્શલ ઊભા રખાશે

by adhir amdavadi
--
શિયાળો આવે એટલે લોકોમાં ઉત્સાહનું સિંચન થાય છે. શિયાળાના લીધે સામાન્ય રીતે આળસ ચઢે છે. આમ તો માણસમાં મૂળભૂત રીતે અમુક આળસ તો હોય જ છે એમાં આ શિયાળાની આળસ ઉમેરાય તેથી આળસનો સરવાળો થાય. આમ છતાં કેટલાંક ઉત્સાહી જીવડાઓ આળસનો ત્યાગ કરીને સવાર સવારમાં બગીચામાં ચાલવા પહોંચી જાય છે. શહેરમાં બગીચાઓ ગણ્યા ગાંઠ્યા બચ્યા હોવાથી બધાં એક જ જગ્યાએ જમા થાય છે. આથી સવાર સવારમાં આજકાલ બગીચાઓમાં ચાલનારાઓનો ટ્રાફિક જામ થઈ જાય છે. આ સમસ્યાનું સમાધાન કરવા મુનસિટાપલીએ કમર કસી છે એવું જાણવા મળે છે.

મોર્નિંગ વોકર્સ આપણે ત્યાં મોર્નિંગ વોક કરવા આવે છે એવી માન્યતા છે. ઘણા સવારમાં મિત્રો સાથે ગપ્પા મારવા આવતાં હોય એવું લાગે છે. અમુક મહિલાઓ પણ ચાલવા કરતાં બાંકડા પર બેસવા આવતી હોય એવું જણાય છે. આમ છતાં બધાં ભેગાં થઈ શિયાળામાં બગીચામાં ભીડ કરે છે. આમેય ચાલવા માટેનો ટ્રેક સાંકડો હોય અને રસ્તામાં સ્નેહ મિલન કાર્યક્રમો યોજાતા હોઈ ખરેખર ચાલનારાંને બ્રેક મારતાં મારતાં ચાલવું પડે છે.  એટલે કે જાણે તમે મેઈન રોડ પર જતાં હોવ અને આગળ વાહન ચલાવનાર બેઉ બાજુ ડાફોળિયાં મારતો હોય તેવું દ્રશ્ય સર્જાય છે. આવા સમયે ખરા ચાલનારાંને ઊભા રહેલા તેમજ ધીમે ચાલનારાંને કોણીઓ મારવાની અદમ્ય ઈચ્છા થાય છે જે રોકી રાખવી પડે છે.

એવું મનાય છે કે લો ગાર્ડનની નજીક જ મ્યુ. કમિશ્નર અને મેયરનાં બંગલા હોઈ આ સમસ્યાથી તેઓ બન્ને વાકેફ હતાં અને એમાંથી આ ગાર્ડનમાં ચાલનારાં માટે ટ્રાફિક માર્શલ મૂકવાનો નિર્ણય લેવાયો છે. આ માર્શલો ચાલતાં ચાલતાં વચ્ચે અટકી જનાર લોકોને માનભેર બાજુમાં ખસેડવાનું કામ કરશે. ધીમે ચાલનારાની પાછળ ચાલી ડચકારા પણ બોલાવશે. માર્શલોને સીસોટી પણ આપવામાં આવશે જેથી એ સીટી વગાડી ભીડ ઓછી કરશે. આ માટે નિવૃત આર્મીમેન ભરતી કરવામાં આવશે એવું એક યાદીમાં જણાવામાં આવ્યું છે. જોકે બીઆરટીએસમાં ભરતી કરેલા માર્શલ જેટલાં જ ઇફેક્ટીવ આ માર્શલો હશે તો વોકર્સની સમસ્યા ઠેરની ઠેર રહેશે એવું અમુક  નિરાશાવાદીઓ માને છે. જોકે લો ગાર્ડનમાં છેલ્લા વીસ વરસથી નિયમિત ચાલનારા ઘનશ્યામ ભાઈ કહે છે કે ‘પહેલાં આટલી ભીડ નહોતી થતી. હવે તો અમને બાંકડા પર બેસવા માટે પણ જગ્યા નથી મળતી કારણ કે આજુબાજુમાં બે ચાર કોલેજો છે જેમાં ભરતી થયેલ છોકરાં છોકરીઓ સાત વાગ્યામાં બગીચામાં અડ્ડો જમાવી દે છે. તો માર્શલો આમને પણ આડે હાથે લે તેવી અમારી અરજ છે’. જોકે કોલેજમાં અભ્યાસ કરતાં પીન્કી અને પપ્પુ (નામ બદલ્યા છે) જણાવે છે કે અમારી કોલેજમાં લેક્ચર લેવાતા જ નથી અને કોલેજ કેમ્પસમાં જગ્યા જ નથી એટલે અમે નાં છૂટકે  અહિં બગીચામાં આવીએ છીએ’. શું વોકર્સની સમસ્યાનો અંત આવશે કે કેમ? એ આવનાર સમય જ બતાવશે.

Sunday, November 24, 2013

અમેરિકામાં એક દિવસ

| મુંબઈ સમાચાર | ઉત્સવ સપ્લીમેન્ટ | લાતની લાત ને વાતની વાત |૧૭-૧૧-૨૦૧૩ | અધીર અમદાવાદી |

અમે અગાઉ દોઢ વરસ અમેરિકામાં રહી અભ્યાસ કર્યો છે. એટલે આ વખતે કોન્ફરન્સમાં પેપર પ્રેઝન્ટ કરવા અમેરિકા જવાનો પહેલો અનુભવ નહોતો. આમ છતાં જે અમેરિકા જાય, અને ખાસ કરીને ટૂંકા સમય માટે, તે અમેરિકા અને ઇન્ડિયાની તુલના કર્યાં વગર ન રહી શકે. એ હિસાબે અમેરિકામાં હોઈએ ત્યારે ‘ઇન્ડિયામાં તો ... ‘ અને પાછાં આવ્યાં પછી ‘અમેરિકામાં તો ....’ એવી સરખામણી કર્યાં વગર રહી શકાતું નથી. અમે પણ માણસ છીએ. આમેય ગુજરાતી લેખકોએ (લેખિકાઓએ પણ) તો વિદેશ પ્રવાસ પછી પ્રવાસ વર્ણન અવશ્ય કરવા જ એવું કોક ગુજરાતી લેખક સંહિતામાં લખી ગયું છે.

અમેરિકન એરપોર્ટ પર ઉતરો એટલે એર ઇન્ડિયાના જે સહપ્રવાસીઓ અમદાવાદ કે મુંબઈ ખાતે લાઈનમાં ધક્કામુક્કી કરતાં જોવા મળ્યા હોય, તે જ લોકો ઈમિગ્રેશનની લાઈનમાં શિસ્તબદ્ધ ઉભેલા દેખાય. આ અમેરિકાની હવાનો જાદુ જ હશે એવું અમને લાગે છે. એમાંય લાઈનમાં જો અમેરિકન ઊભો હોય તો પાછું બે જણ વચ્ચે ચાર જણ ઊભા રહી શકે અને ચૌદ જણ ઘૂસી શકે તેટલી જગ્યા છોડીને ઊભો રહે! વિચાર કરો કે ભારતમાં રેલવે સ્ટેશન પર લોકો જેમ એકબીજાને ચોંટીને ઊભા રહે છે તેમ ન કરતા અમેરિકાની જેમ ઊભા રહે તો સ્ટેશનો કેટલાં મોટા બનાવવા પડે? વળી ધક્કામુક્કીથી ભારતીયોમાં સહનશક્તિ કેળવાય છે, આવો લાભ તો અમેરિકન બિલકુલ ખાટી શકયા નથી. આ ઉપરાંત ધક્કા-મુક્કીથી થતાં સ્પર્શ દ્વારા આપણે ત્યાં જે આત્મીયતા કેળવાય છે તેનો પણ લહાવો ન અમેરિકામાં ન મળે.
એરપોર્ટ પર નેક્સ્ટ ઝાટકો લગેજ ટ્રોલી લેવા જાવ ત્યારે લાગે. અમેરિકન એરપોર્ટ્સ પર ટ્રોલી આપણે ત્યાંના એરપોર્ટ પર હોય તેમ ગાયોની જેમ રખડતી ન જોવા મળે. એનું કારણ એ છે કે ટ્રોલી છોડાવવાના રોકડા અથવા ક્રેડિટ કાર્ડથી પાંચ ડોલર ખર્ચવા પડે. હા, પાંચ ડોલર. ૬૩ વડે ગુણી નાખો એટલાં. પણ ત્રણ બેગ હોય એટલે છુટકો નથી. ઉચ્ચતમ ભારતીય પરમ્પરા મુજબ જો તમે વિઝીટર હોવ તો આવો ખર્ચ યજમાન પર ઢોળવાનો રીવાજ છે, પણ કમનસીબે યજમાન અંદર સુધી નથી આવી શકતાં એટલે મનેકમને ખિસામાં હાથ નાખવો પડે છે. જોકે યજમાનને એનો લાભ પાછાં જતાં આપી શકાય છે. પણ આમ ટ્રોલીના પાંચ ડોલર ન ખર્ચવા ઘણાને મોટી મોટી બબ્બે બેગો પૈડાંથી રગડાવતા જુઓ ત્યારે એમ થાય કે સાલું ઈન્ડીયન ઇકોનોમી ખાડે નથી ગઈ તે માટે આપણા લોકોની બચતની વૃત્તિને શ્રેય આપવો જ રહ્યો.

ટ્રેઈનમાં લાંબી સફર કરતા ઘણા લોકોને આપણે ટ્રેઈનમાં જ બ્રશ કરતાં, નહાતા, અને દાઢી કરતાં જોયા છે. એટલે એમ લીટરલી નહાતા ન જોયા હોય. એ સમજવાનું હોય. પણ પ્લેનનું ટોઇલેટ એટલું સાંકડું હોય અને નળ એટલાં ધીમા કે મોઢું પણ સરખું ધોવાયું ન હોય. રેઝર ઘસવા હાથ સહેજ પહોળા કરો તો કોણી પર વાગે. એટલે જ ઘણા તો ટોઇલેટ વાપરવું ન પડે એ માટે મુસાફરી અગાઉ એક દિવસ ઉપવાસ કરે. ઉતર્યા પછી તો બહાર નીકળવાની ઉતાવળ હોય. એટલે એકંદરે અમેરિકા પહોંચેલો માનવી લઘરવઘર અવસ્થામાં હોય. પુરુષો તો ખાસ.

અઢાર કલાક પ્લેનમાં બેસીને ઉતર્યા હોઈએ ત્યારે થોડીવાર તો કારમાં પણ એમ જ લાગે કે હજુ વિમાનમાં જ છીએ. એરપોર્ટ પરથી બહાર નીકળો એટલે કારમાં અમેરિકાના રોડ દેખાય. હાઈવે તો આપણે ત્યાં પણ આટલા જ સારા છે. પણ ત્યાંની લેન સિસ્ટમ ચકરાવામાં નાખી દે તેવી.ત્યાં વાહનો જમણી તરફ ચલાવે છે. ગુજરાતમાંથી ગયેલાને આમ થવાથી ખાસ આશ્ચર્ય નથી થતું, કારણ કે આપણે ત્યાં આજકાલ બેઉ તરફના રોડમાં બેઉ બાજુ વાહન ચલાવવાની આરટીઓ અને ટ્રાફિક પોલીસ માન્ય ફેશન ચાલે છે. આ બાબતે અમેરિકા આપણા જેટલું કદાચ એડવાન્સડ નથી. પણ ફરી પાછું વાહન પેલી લાઈનની જેમ વચ્ચે જગ્યા રાખીને ચલાવે એ જોઈ આશ્ચર્ય થાય. રાત્રે બે વાગ્યે પણ સ્ટોપ સાઈન પર એકલો જનાર વાહનની સ્પીડ ઝીરો કરી ફરીથી સ્પીડ પકડે ત્યારે તો આપણને એમ જ થાય કે અમેરિકામાં કોઈને ટાઈમની કિંમત જ નથી!

ત્યાં રસ્તા ઉપર જો કોઈ રોડ ક્રોસ કરવા ઉભેલું દેખાય તો લખનૌના નવાબની જેમ ‘પહેલે આપ..’ એવો વિવેક વાહનચાલકે દેખાડવો પડે. આપણી જેમ ‘સાલાઓ ક્યાંથી આઈ જાય છે સડકછાપ’ એવા ઉદગારો ન કાઢી શકે કોઈ. કોકવાર તો આપણે રસ્તાની ધાર પર કન્ફ્યુઝ્ડ ઊભા હોઈએ ને વાહનચાલક આપણને જોઈને અટકી જાય. આપણે રોડ ક્રોસ ન કરવો હોય તો પણ ધરાર કરાવીને ઝંપે. ત્યાં ટ્રાફિક સિગ્નલ પર પોલીસ ઉભેલા ન હોય. વિડીયો કેમેરા લાગેલા હોય જે કોઈના સગા, કાકા, મામા, બનેવી, ફ્રેન્ડના પપ્પા ન હોવાથી ભૂલ કરો તો બસો ત્રણસો ડોલરનો દંડ (૬૩ વડે ગુણી કાઢો અને એમાંથી પચાસ રૂપિયા બાદ કરો એટલાં વધારે ખર્ચવા પડે!) થાય. ઉપરથી ઇન્સ્યોરન્સ પ્રીમિયમ વધી જાય. એટલે સૌ ડાહ્યા થઈ ને અને જખ મારીને નિયમ મુજબ ચલાવે.

ત્યાં કારમાં રસ્તો બતાવવા માટે લગભગ દરેકે મોંઘી નેવિગેશન સિસ્ટમ નખાવી હોય, જે બોલીને અને નકશામાં ક્યાં વળવાનું તેની રજેરજની માહિતી આપે. આપણે ત્યાં તો આવી કોઈ સિસ્ટમની જરૂર જ નથી. જ્યાં જાવ ત્યાં કીડીયારું ઉભરાતું હોય કોઈને પણ પૂછો રસ્તો બતાવે. હા, વિવિધતા માટે જાણીતા ભારત દેશમાં કોઈવાર બે જણને પૂછો તો એકબીજાથી ઉંધી જ દિશા બતાવે એવું પણ બને. છેવટે આપણે ત્રીજા વ્યક્તિને પૂછીને ફાઈનલ રસ્તો નક્કી કરવાનો. વળી આપણે ત્યાં તો પાનના ગલ્લા હોય જે જાહેર રસ્તા ઉપર ગેરકાયદેસર ઊભા થયા હોઈ રસ્તો બતાવવાની મફત સેવા આપે છે. આમ છતાં કંઈ ભૂલચૂક થાય તો ગમે ત્યાં બ્રેક મારીને રીવર્સ કરતાં કોણ રોકે છે? રસ્તા આપણા બાપના જ છે ને?n

Thursday, November 21, 2013

લગ્ન-પ્રસંગના ૨૧ સનાતન સત્યો ...


by Adhir Amdavadi

1. સૌથી ભયંકર અવાજ ધરાવનારને અંતાક્ષરીમાં સૌથી વધારે ગીતો આવડતાં હોય છે. એ પણ આખે આખા.

2. જાનની બસમાં રમાતી આ અંતાક્ષરીના લીધે જ ડ્રાઈવર બસ સમય કરતા વહેલી પહોંચાડી દે છે.

3. બેન્ડવાજાવાળા ગમે તેટલું સારું વગાડતા હોય પણ કોક જઈને ગીત બદલાવી નાખે છે.

4. હવે તો પ્રવેશદ્વાર પર વરને ઉચકવા ક્રેન ભાડે કરવાનું જ બાકી રહ્યું છે.

5. પ્રવેશદ્વાર પર વર-કન્યા એક બીજાને હાર પહેરાવે તે વખતે તેમને કોઈ ઉચકશે કે નહી તે નક્કી કરવામાં બેમાંથી કોઈ એક વ્યક્તિનું વજન અને કમરનો ઘેરાવો મહત્વનો ભાગ ભજવે છે.

6. લગ્નના ફોટાઓમાં મહારાજની અણગમતી હાજરીને ધ્યાનમાં લઈને અમુક લોકો હવે મહારાજને પણ બ્યુટી પાર્લરમાં મોકલવાનું વિચારે છે.

7. કોઈ એક કાકા કારણ વગર રઘવાટ કરતાં જોવા મળશે.

8. અને એક કાકી ખોવાયેલી વસ્તુ માટે અડધાં ઘરને માથે લેતા જોવા મળશે.

9. લગ્નવિધિની લંબાઈ કેટલી હશે એ વરરાજાને વિધિથી કેટલો કંટાળો આવે છે એ પર નિર્ધારિત કરે છે.

10. લગ્નમંડપમાં પ્રસંગ બાદ જેને તોડીને મારામારી કરી શકાય એ સાઈઝના ફૂલ ન લગાડવા.

 
11. હોલમાં ખુરશીઓની સંખ્યા હંમેશા લગ્ન દરમિયાન તશરીફ રાખનાર મહેમાનોની સંખ્યા કરતાં ૧૦૦ જેટલી ઓછી હોય છે.

12. છોકરા-પક્ષના સૌથી કચકચિયા સભ્યને જ કોલ્ડ્રીંક સર્વ કરવાવાળો ગ્લાસ આપવાનું ચૂકી જાય છે.

13. લગ્ન પ્રસંગ બાદ મેરેજ હોલની હાલત કલિંગની લડાઈ બાદ યુદ્ધ મેદાનની જેવી થઈ જાય છે.

14. રિસેપ્શનમાં કપલને આવવામાં મોડું બ્યુટી પાર્લરવાળીને લીધે જ થાય છે.

15. રીસેપ્શનમાં જમ્યા બાદ પાણી પીવા જાવ એ જગ્યાએ આસાનીથી જવા-આવવા માટે ગમબુટની જરૂર પડે છે.

16. જમણવારમાં વધારે આઇટમ હોય એટલે વધારે ખર્ચ કર્યો એમ કહેવાય, એને વધારે સારો જમણવાર કહેવું વાજબી નથી.

17. બુફે કાઉન્ટર પર લાગેલી લાઈનમાં ઘૂસ મારવી એ એક સર્વસ્વીકૃત સામાજિક દુષણ છે.

18. વરરાજાની મમ્મી ખરાબ મેકઅપ ન કરે તો એ નવાઈની વાત બને.

19. ચાંદલાનું કાઉન્ટર હંમેશામાં બેન્કમાં કામ કરતાં કાકાના હવાલે હોય છે.

20. ઘાઘરો ઊંચો પકડીને આમથી તેમ કારણ વગર ફરતી છોકરી/યુવતી વરની બહેન હોય છે.

21. ફોટોગ્રાફરો ન હોય તો લગ્ન અને રીસેપ્શન અંદાજે એક કલાક વહેલાં પતી જાય.

Wednesday, November 20, 2013

એર ગુજરાત

| મુંબઈ સમાચાર | ઉત્સવ સપ્લીમેન્ટ | લાતની લાત ને વાતની વાત |૧૦-૧૧-૨૦૧૩ | અધીર અમદાવાદી |



અમેરિકા જવું હોય તો એર ઇન્ડિયા પ્રીફરડ/હોટેસ્ટ એરલાઈન છે. ઇન્ડિયન્સમાં ખાસ. એનું મુખ્ય કારણ સામાનમાં આ એક જ એરલાઈન છે જે બે બેગ લઇ જવા દે છે. આ ઉપરાંત અમદાવાદ મુંબઈથી અમેરિકાના ગુજરાત એવા ન્યુ જર્સીજવા માટે સીધી ફ્લાઈટ મળે. એટલે સ્વાભાવિક છે કે આ એરલાઈનમાં વિદેશી કરતા સ્વદેશી ભાઈ-ભાંડુઓ અને બહેન-માસીઓ વધારે જોવા મળે. જો ઢીલા ટેરી-કોટન પેન્ટ નીચે સ્પોર્ટ્સ શુઝ પહેરેલી માજીઓને અણદેખી કરો તો એકવાર તો એમ જ લાગે કે આ કોઈ ડોમેસ્ટિક ફ્લાઈટ છે. અને એવું લાગે એ સ્વાભાવિક છે.



એર ઇન્ડિયાની ફ્લાઈટમાં કાકાઓ અને માજીઓ બહુમતીમાં હોય. એમાંય કાકા કરતા માજીઓ વધારે. એર હોસ્ટેસ સહીત. મોટાભાગે નોકરી ન હોય, હોય તો પાર્ટ ટાઈમ હોય.એટલે એક ફૂટ ઇન્ડીયામાં અને બીજો અમેરિકામાં હોવાથી અવારનવાર આમથી તેમ ફ્લાયમફ્લાય કરતા હોય. એમાં અમેરિકા ડોટર કે ડોટર-ઇન-લોની  ડિલીવરી કરાવવા જતી સાસુઓ અને મમ્મીઓ ભળે. આમાં જેને જોબ કરવાની જરૂર નથી પડીએ સામાન્ય રીતે સાડી કે પંજાબીમાં દેખાય અને બાકીનીઓ પેન્ટ ટીશર્ટમાં. પેન્ટ જનરલી લુઝ હોય.જાતે ઈસ્ત્રી કરવાની ઝંઝટને લીધે જલ્દી કોટન પેન્ટ કોઈ ન ખરીદે. મોટેભાગે ટેરીકોટન હોય. એટલે એને પાટલુન નામ આપો તો વધારે યોગ્ય લાગે. આવી કાકીઓ ફ્લાઈટમાં પણ ડબલ સ્વેટર કે સાડી ઉપર જેકેટ ચઢાવીને બેઠી હોય. કોક જૂની જોગણ હોય તો કોક વળી ડીલીવરી સ્પેશિયલ કવોટામાં પહેલી બીજીવાર આવતી હોય.

એર ઇન્ડિયાની ફ્લાઈટમાં જવાનું એક કારણ એમાં વધારે વજન લઇ જવા દે. ઇન્ડિયાથી કોઈ જતું હોય તો બેગો દસ વાર વજન કરી હોય. તેમ છતાં એરપોર્ટ પર વજન વધારે નીકળે. ઇન્ડીયાના વોર્મ વેધરમાંથી જતા હોય છતાં મોટાભાગના સ્વેટર, જેકેટ કે કોટ ચઢાવીને એરપોર્ટ પર આવે કારણ કે એટલું વજન બેગમાં વધારે લઇ જવાય એટલે. આમ તો કોઈના પણ મોઢે સાંભળો તો એમ જ સાંભળવા મળે કે ‘હવે તો બધ્ધું અમેરિકામાં મળે છે’. તમે છતાં નડિયાદના મઠીયા અને અમદાવાદના ખાખરા બેગો ભરીને અમેરિકા ઠલવાય. એટલે જ બેગનું વજન કરવાનો સ્પ્રિંગ કાંટો ફ્રિકવન્ટ ફ્લાયર્સનાં ત્યાં મળી આવે. કોકવાર જનારને કાંટો ઉધાર આપનાર મળી આવે. એમ કહીને આપે કે ‘લઇ જજોને અમારે તો વરસે બે વાર જ કામમાં આવે છે’.

બેગ બનાવનાર કંપનીઓને કાળો, લાલ, ભૂરો અને લીલો એ ચાર રંગ જ દેખાય એટલે બેગોમાં ખાસ વિવિધતા જોવા ન મળે. એકદમ બોરિંગ. બધી એક સરખી. કન્વેયર પર જતી હોય તો નવરાત્રીમાં એકસરખા ભાડાના ડ્રેસ પહેરીને ગરબા કરતી છોકરીઓ જેવી લાગે. એટલે બેગો ઓળખવામાં તકલીફ થવાની જ. ખાસ કરીને બેગો ઉતારવાની આવે ત્યારે બીજા આપની બેગ ઉતારી લે એવું બને. પણ કહેવાય છે ને માણસ એકવાર ભૂલ કરે, વારંવાર ન કરે. એટલે ભૂલમાં ઉતારેલી બેગ પોતાની નથી એવું સમાજાયા પછી એ પાછી બેલ્ટ પર મુકવાની ભૂલ કોઈ ભૂલથી પણ કરતુ નથી. એટલે તમારી બેગ બેલ્ટ પર અડધો કલાક પછી પણ ન દેખાય તો નીચે પડેલી બેગોમાં સમય બગડ્યા વગર શોધવાનું શરુ કરી દેવું મુનાસીબ છે. જોકે આવી ભૂલ ન થાય એ માટે માસ્તર પ્રકારના લોકો (જે દરેક ઘરમાં હોય જ છે!) તે બેગો ઉપર મોટા લેબલ મારે જે મોટેભાગે ઉખડી ગયું હોય. અમુક બેગ ઉપર નાડાછડી અને ચૂંદડી બાંધી હોય, જે બધાએ બાંધી હોય એટલે પાછા ઠેરનાઠેર. એમાં ચૂંદડી અને નાડાછડી છુટા પડીને બેલ્ટ પર ગોળ ગોળ ફરે ત્યારે જાણે ફેરા ફરતા હોય તેવું દ્રશ્ય સર્જાય.

એર ઇન્ડિયામાં ટ્રાવેલ કરવાનું એક કારણ એમાં મળતું ફૂડ છે. જોકે ઘણા આ જ કારણસર એમાં ટ્રાવેલ કરવાનું પસંદ નથી કરતા. બીજી એરલાઈનમાં રોટી પરાઠા ખાવા મળે, પણ એર ઇન્ડીયા કદાચ વેસ્ટર્નાઈઝડ થતી જાય છે એટલે એ તમને બ્રેડ ખવડાવે. અમેરિકા જતા ૧૬ કલાકમાં તમને જુદીજુદી વરાયટીની બ્રેડ ખાવા મળે. જેમ કે ચોરસ, ગોળ, લંબગોળ અને કોઈ તૃતીયમ શેપની બ્રેડ. અંદર લુખ્ખી કાકડી મુકેલી હોય. એના ડૂચા મારો તો એની સાથે પીવા માટે કટિંગ ચાની સાઈઝના કપમાં જ્યુસ મળે. જેમાં બરફ નખાવવાની ભૂલ કરો તો પીવા માટે કશું ન આવે. અન્ય એરલાઈનમાં પણ ઘણીવાર વેજીટેરીયન ફૂડ લખાવ્યું હોય તો તમને બાફેલા બટાકા,ફણસી, અને રાજમા જ ખાવા મળે. એટલે અમેરિકાના જુના ગુજરાતી જોગીઓ ઘરની આઈટમ્સ ચગળવા માટે સાથે રાખે.

એર ઇન્ડિયા આમ તો ઘણી બાબતો માટે ફેમસ છે. ખાસ કરીને એર હોસ્ટેસ માટે. ઇન્ડિયાની પ્રાઈવેટ એરલાઈન્સ અને એમાય વિજયભાઈની એરલાઈનમાં મુસાફરી કરી હોય એમને એરહોસ્ટેસ માટે ખુબ એક્સ્પેકટેશન હોય એ સ્વાભાવિક છે. પણ કાકીઓ અને માસીઓ તો અમેરિકન એરલાઈન્સમાં પણ હોય છે એટલે એર ઇન્ડિયામાં હોય તો જરાય નવાઈ ન લાગે. પુરુષ તરીકે એવો વિચાર આવે કે એરહોસ્ટેસ તો રૂપાળી હોવી જોઈએ. જ્યારે સ્ત્રીઓને એ વારેઘડીયે ઓવરહેડ લોકર્સમાંથી બેગ ચડાવવા ઉતારવામાં મદદ કરે તેવી હોવી જોઈએ તેવું લાગે. પણ અહીં પુરુષો અને સ્ત્રીઓ બધાની ઈચ્છા ઉપર પાણી ફરી વળે. આવી સર્વિસ અને એરહોસ્ટેસને કારણે ક્યારેક એવું લાગે કે આ એરલાઈનમાં મુસાફરી કરવી એ કોઈ પૂર્વજન્મમાં કરેલા પાપનું ફળ હશે. પણ એકંદરે મુસાફરી પૂરી કરો અને દેશી લોકોએ કરેલી ગંદકી જુઓ ત્યારે એમ થાય કે પાપ તો એરહોસ્ટેસોએ પણ કર્યા હશે, કે આવા પેસેન્જર્સ મળ્યા!

Thursday, November 14, 2013

કંકોડાનાં સત્યાવીસ ગુણ

અમદાવાદ : ઇ-મેઈલ અને ફેસબુક પર જાત જાતની માહિતી ફોરવર્ડ થતી રહે છે. એમાં અમુક હેલ્થફ્રીક્સ એવા હોય છે કે જે સાયન્ટીસ્ટસ દ્વારા થયેલા વર્ષોના રિસર્ચને બદલે કોકની કહેલી સાંભળેલી વાત ઇ-મેઈલ પર ફોરવર્ડ થાય એનાં પર વિશ્વાસ રાખી જાતજાતની વસ્તુઓ ખાવાના પ્રયોગો ચાલુ કરી દે છે. પોતે તો એવા પ્રયોગોથી દુઃખી થાય છે પણ, આવેલી ઇ-મેઈલ ફોરવર્ડ કરી બીજાને પણ દુઃખી કરે છે. આવી જ એક ઇ-મેઈલ કોઈ અધીર અમદાવાદી નામનાં ભેજાગેપ શખ્સે ફોરવર્ડ કરી છે જેના લીધે બજારમાં કંકોડાની અછત સર્જાઈ ગઈ છે, આ ઇ-મેઈલ શબ્દસ: નીચે પ્રમાણે છે.

મિત્રો,

કંકોડાના સદગુણોથી તો તમે સૌ વાકેફ છો. રામાયણમાં રામના લગ્નમાં જે તેત્રીસ શાક પીરસાયા હતાં એમાં એક કંકોડાનું શાક પણ હતું. ધીરુભાઈએ મુકેશના લગ્નના રિસેપ્શનમાં કંકોડાનો હલવો ખાસ ચોરવાડથી મહારાજ બોલાવી કરાવ્યો હતો તે સમાચારની શાહી ભલે સુકાઈ હોય પણ તેનો ટેસ્ટ હજુ લોકોના મ્હોમાં છે. ભાવનગર પાસેના તરસામાં સ્ટેટમાં એક જમાનામાં કંકોડા સ્ટેટ શાકનો દરજ્જો ભોગવતું હતું. તો આવો મિત્રો આ કંકોડાના એવા સત્યાવીસ ગુણો વિષે જાણીએ કે જે જાણ્યા પછી તમે કંકોડા વગર રહી જ નહી શકો.

૧. કંકોડા છાલ ઉતાર્યા વગર મોઢા પર ઘસવાથી ખીલ ફૂટી જાય છે.
૨. ખસ, ખરજવું જેવા ખુજલીકારક રોગોમાં ખણવા માટે કંકોડા ઉત્તમ છે.
૩. સવારે નરણે કોઠે કંકોડાનો જ્યુસ પીવાથી ટીવીનો રીમોટ આખો દિવસ તમારા હાથમાં રહે છે.
૪. કંકોડાને સુકવી એનો પાઉડર રોજ જમ્યા પહેલાં બે ચમચી ફાકવાથી કોઈ પણ શિખાઉ રસોઈયાએ બનાવેલી કે રસોઈ શોમાં જોઈ બનાવવામાં આવતી કોઈપણ પ્રકારની રસોઈ સ્વાદિષ્ટ લાગે છે.
૫. સિલ્કના જાંબલી કાપડની થેલી ભરીને કંકોડા ઓશિકા નીચે મૂકી સુઈ જવાથી રાત્રે સ્વીટ ડ્રીમ્સ આવે છે.
૬. ઈન્ટરનેટ મોડેમ નજીક કંકોડાની ઊભી સ્લાઈસ કરીને મુકવાથી વાયરલેસ સિગ્નલ સિત્તેર ફૂટ સુધી આસાનીથી પકડાય છે.
૭. કંકોડાના ટૂકડા કરી કાનમાં ભરાવવાથી શિયાળામાં કાનમાં પવન ભરાતો અટકે છે.
૮. કંકોડા શબ્દ દિવસમાં એકવીસ વખત બોલવાથી ધાર્યા કાર્યો સિદ્ધ થાય છે.
૯. જે ઘરમાં કંકોડાનું શાક બને છે તે ઘરમાં ચોર ચોરી નથી કરતાં.
૧૦. કંકોડાનું અત્તર છાંટવાથી ગર્લફ્રેન્ડ પાછળ થતાં ખોટા ખર્ચા અટકે છે.

















૧૧. કંકોડાની ચોકલેટ ખાવાથી દાંત મજબૂત બને છે.
૧૨. કંકોડા શબ્દ ગાળ તરીકે વાપરવાથી ભલભલાં લોકોને ગુસ્સો આવે છે.
૧૩. કંકોડા ખીસામાં રાખવાથી ખીસાકાતરું તમારું ખિસું કાપતા અચકાય છે.
૧૪. કંકોડાનો સ્પ્રે કરી ઘરની બહાર નીકળો તો કૂતરા તમને સૂંઘતા નથી.
૧૫. લાંચમાં એકવાર કંકોડા આપો તો ટ્રાફિક પોલીસ તમને ફરીવાર રોકતો નથી.
૧૬. કંકોડાનો ફોટો ડેસ્કટોપ પર રાખવાથી બોસ ઓવરટાઈમ કરાવતા નથી.
૧૭. કંકોડા ટાલમાં ઘસવાથી ટાલ મેટ ફિનિશ દેખાય છે.
૧૮. જમવામાં બે ટાઈમ કંકોડા ખાવાથી વજન કંટ્રોલમાં રહે છે.
૧૯. ઘરમાં એક મણ કંકોડાનો સંગ્રહ કરવાથી સાસુ સાત દિવસથી વધારે ઘરમાં ટકતી નથી.
૨૦. સાંજે ભોજનમાં કંકોડાનો સૂપ પીવાથી દારુ પીવાની ઇચ્છા નથી થતી.
૨૧. કપડાં ઉપર હળદરના ડાઘ લાગ્યા હોય તો ઉપર કંકોડું ઘસવાથી હળદરને બદલે પછી માત્ર કંકોડાના ડાઘ દેખાશે.
૨૨. વાળ કંકોડાકટ કરવાથી મિલીટરીમાં સહેલાઈથી ભરતી થાય છે.
૨૩. પત્નીને જન્મદિવસ પર કંકોડાની રિંગ ભેટમાં આપવાથી જલ્દી છૂટાછેડા થાય છે.
૨૪. કંકોડાનું ફૂમતું ચોટલામાં નાખવાથી નવરાત્રીમાં બેસ્ટ ડ્રેસિંગનું પ્રાઈઝ મળે છે.
૨૫. કંકોડાની ચીપ્સ ખાતાખાતા મેચ જોવાથી સામેવાળી ટીમની વિકેટ પડે છે.
૨૬.  સવારે ઉઠીને કંકોડા સુંઘવા વિદ્યાર્થીઓની યાદશક્તિમાં વધારો થાય છે.
૨૭. કંકોડા વિશેની આ મેઈલ-આર્ટીકલ-સ્ટેટ્સ શેર કે લાઈક કરવાથી સાડા ત્રણ કલાકમાં ગુડલક આવે છે.

Wednesday, November 06, 2013

પુરુષોની ખરીદી

| મુંબઈ સમાચાર | ઉત્સવ સપ્લીમેન્ટ | લાતની લાત ને વાતની વાત |૦૩-૧૧-૨૦૧૩ | અધીર અમદાવાદી |




આ લેખમાં સ્ત્રીઓ માટે કોઈ વિશેષ જાણકારી નથી આપવામાં આવી. પુરુષોની ખરીદી વિષે સ્ત્રીઓને સંપૂર્ણ સમજ હોય છે જ. ઘણાખરા કેસમાં બાળક તરીકે મમ્મી, કોલેજમાં ગર્લફ્રેન્ડ અને પરણ્યા પછી પત્ની એમનાં વતી ખરીદી કરતી હોય છે. અન્ડરગારમેન્ટ સુધ્ધાં! આ જોયેલું, જાણેલું અને અનુભવેલું છે. તમે માનો છો એટલાં ગપ્પા નથી હાંકતા અમે. એનો મતલબ એ નથી કે સ્ત્રીઓ પુરુષો કરતાં સારી ખરીદી કરે છે. ઉપર જણાવેલી કેટેગરીની સ્ત્રીઓ (મમ્મી, ગર્લફ્રેન્ડ અને પત્ની) પોતે એવું માનતી હોય છે કે એમનાં ગગાને ખરીદી કરતાં નથી આવડતું. 
નવરાત્રિ પહેલાની વાત છે. મોટાભાઈ અને ભાભી ખરીદી કરવા ગયા. ભાઈને ઝભ્ભાનો શોખ. એ ડોક્ટર છે, કવિ નથીતોયે. ચોખવટ પૂરી. તો એ બે જણા એક જયપુરી કોટન મટીરીયલ મળે એવા શો રૂમ પર ગયા. ભાઈને ભારે શોખ એટલે એમણે પાંચ-છ ઝભ્ભાનું કાપડ એક સાથે ખરીદી લીધું. જોકે પછી ભાભીનો વારો આવ્યો. એમણે દસ-બાર ડ્રેસના કાપડ આંખનું મટકું માર્યા વગર સિલેક્ટ કરી લીધાં. ભાઈની હવા નીકળી ગઈ. ભાઈને એમ કે છ ઝભ્ભાનું કાપડ એક સાથે ખરીદીને એમણે કોઈ મોટો વર્લ્ડ રેકોર્ડ કર્યો હશે. હશે.પણ ધાર્યું ભાભીનું જ થાય છે. આવું અમે નથી કહેતા, બધાં ભાઈઓ કહે છે.

પ્રવાસે જનાર લોકો જર્ની અને ડેસ્ટીનેશનની ચર્ચા કરતાં હોય છે. કોઈ એક સ્થળે પહોંચવાની ઉતાવળ અને અધીરાઈમાં લોકો રસ્તો માણવાનું ચૂકી જાય છે. પુરુષો ખરીદી કરે તો ઝડપી ખરીદી કરે છે. એમને મન જર્ની નહી ડેસ્ટીનેશન જ મહત્વનું હોય છે. આવા માણસ ખરીદી ‘કામ પતાવવા’ કરે છે. જયારે સ્ત્રીઓને મન મહત્વ વસ્તુનું નહી, ખરીદી કરવા જવાનું છે. એમને ન જોઈતી વસ્તુઓ કઢાવવા અને જોવામાં જબરજસ્ત આનંદ પ્રાપ્ત થાય છે.અગાઉ બીજે ક્યાંકથી ખરીદેલી આઈટમના ભાવ ચેક કરવામાં એમને ગજબનો સંતોષ મળે છે. ચીજ-વસ્તુઓના ભાવતાલ કરવામાં ભગવાન મળ્યાનું અને પછી એ વસ્તુમાં દુકાનદાર અમુક રંગ કે પેટર્નની વસ્તુ નથી રાખતા એ સાબિત કરવામાં એમને સ્વર્ગનું સુખ મળે છે.

પુરુષોમાં સામાન્ય રીતે બે પ્રકારના ખરીદબાજ હોય છે. એક કે જે પહેલેથી જાણતા હોય છે કે કઈ દુકાનેથી શું લેવાનું છે. એ લોકો એક જ દુકાને જાય છે, જ્યાંથી ખરીદી કરવાની હોય. એમને ભાવ પૂછવાની જરૂર નથી હોતી. એમની ખરીદીની સ્ટાઈલ સિમ્પલ હોય છે. દુકાને જાવ, જોઈતી વસ્તુ કાઢવો, બિલ ચૂકવો અને વટો. સ્ત્રીઓની જેમ એ ન ખરીદવાની વસ્તુ, ખરીદવાની વસ્તુ પડતી મૂકી, જોવા નથી બેસી જતાં. બારેગેઈનીંગ કરવામાં ન એમને રસ હોય છે કે ન એમની પાસે એનાં માટે સમય. એટલે જ દુકાનદાર આવા મહા-પુરુષોની ભાગ્યે જ અવગણના કરે છે.

પણ બીજાં પ્રકારના પ્રાણી કે જે અડધાપડધા પત્ની પર ડિપેન્ડન્ટ હોય તેવાને ભાગે જો ભોગે જોગે જાતે ખરીદવાનું આવે તો શું કરવું એ નક્કી નથી કરી શકતાં કે ક્યાં જવું? શું લેવું? કયા રંગનું લેવું? ભાવ વાજબી છે કે નહી? જેન્ટસોમાં પણ ‘બ્લુ લઉં કે ગ્રે’ એ નક્કી ન કરી શકતાં બેમાંથી એકેય ખરીદ્યા વગર મોલની બહાર નીકળી જાય એવા કિસ્સા બનતાં જોવા મળે છે. દરેક વસ્તુ માટે એમને ‘કભી હાં કભી ના’ થાય છે. છેવટે જો ખરીદી કરે, તો દેખાવે સોહામણા હોવા છતાં ખરીદી કર્યાં પછી ‘તમારા મ્હોં જેવું લઈ આવ્યાં’ એવા કઠોર વચનો સાંભળવા પામે છે. આમ ખરીદીની સાથે દેખાવ બાબતે પણ નાહકમાં ગાળ ખાય છે.

પતિની ખરીદીની સૌથી મોટી ક્રિટીક એની પત્ની જ હોય છે. પતિ બાબતે પત્નીઓની એક યુનિવર્સલ ફરિયાદ એ છે કે ‘એ ભળતું જ ઉઠાવીને આવે છે’ કે ‘કાયમ છેતરાઈને આવે છે’. જોકે એ સહેલાઈથી છેતરાઈ જાય એવો ભોળિયો ન હોત તો એ તારી સાથે પરણ્યો જ ન હોત ને? પણ આવું જ્ઞાન થાય તેટલી સમજ પત્નીઓમાં હોત તો જોઈતું જ શું હતું? પાછું હકીકતમાં એવું હોય કે જેમની પત્ની એમ માનતી હોય કે ભોલાનાથ છેતરાઈને આવે છે, એમના ઓપીનીયન પર તો અડધી ઓફિસ ખરીદી કરતી હોય!

સ્ત્રીઓ એમ જ માનતી હોય છે કે પુરુષ ખરીદી કરવા જાય એટલે દુકાનદારના કાન ઉંચા થઈ જતાં હશે, અને બીજાં દસ લેડીઝ ઘરાક મૂકીને ભાઈને એટેન્ડ કરતાં હશે. કારણ કે પુરુષ ઘરાક એ સેકન્ડ-હેન્ડ, ફાટેલો તૂટેલો, કે આઉટ ઓફ ફેશન માલ વળગાડવા માટે ભગવાને મોકલેલો ફરિશ્તો છે! એમાંય જો પુરુષ સ્ત્રી માટે કોઈ ખરીદી કરી લાવે તો પતી ગયું. જેમ કે કોઈ ભાઈ મદ્રાસ કે બેંગલોર બિઝનેસના કામે ગયા હોય અને સાડી લેતા આવે તો એમાં ‘આંતરી દેખાઈ નહી, ખોલીને જોવાનો ટાઈમ કોને છે!’, ‘આ જ  કલરની બીજી દસ સાડી છે મારી પાસે, પણ યાદ રહે તો ને!’,

એટલે જ પરણેલા પુરુષ જો કોઈ વસ્તુ ખરીદ કરી ઘેર જાય તો એ વસ્તુનો ભાવ કહેવા બાબતે સાવચેત રહે એ જરૂરી છે. થોડીક ડિપ્લોમસી પૃરુષોએ શીખવી જરૂરી છે. બેસ્ટ ઉપાય એ છે કે તમે ખરીદેલી વસ્તુની સાચી કિંમત વાઈફના મોંઢે બોલવા દો, અને પછી એની બોલેલી કિંમતની આજુબાજુનો કોઇ પણ આંકડો તમે પાડી દો. તમે જો ડાહ્યા થઇ ને પહેલાજ સાચી કિંમત જાહેર કરશો તો "તમે છેતરાયા" એવુ પ્રમાણપત્ર આપશે અથવાએના માટે તમે "કાયમ હલકી વસ્તુ લાવો છો" એ વાત પર મામલો બીચકશે.